تأثیر فراهم سازی(محیط آموزشی و فعالیت بدنی) محیط روی بهبود حرکتی کودکان دارای اختلالات ذهنی

چکیده: زمینه و هدف: مطالعه‌های محدودی به بررسی رابطه بین رشد حرکتی و قابلیت محیط در کودکان دارای اختلال ذهنی در دنیا پرداخته است، هدف از پژوهش حاضر تعیین تأثیر فراهم‌سازی(محیط آموزشی و فعالیت بدنی) محیط روی بهبود حرکتی کودکان دارای اختلالات ذهنی6 تا 9 ساله بود.   مواد و روش‌ها: این تحقیق کاربردی و از نوع تجربی(مداخله‌ای) بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه 175 کودک دارای اختلال ذهنی6 تا 9 ساله شهرستان بابل درسال1396 بودند. با توجه به امکانات و همکاری مدیران و معلمان مدارس استثنایی شهر بابل از این تعداد، 50 دانش‌آموز پسر به صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و سپس به صورت تصادفی در یکی از گروه‌های آزمایش یا کنترل قرار گرفتند(25 نفر در هر گروه). برای ارزیابی مهارت‌های حرکتی کودکان از آزمون تبحر حرکتی بروینینکزـ اوزرتسکی استفاده شد. داده‌ها با روش آماری آنالیز کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.   یافته‌ها: نتایج به دست آمده نشان داد که فراهم سازها در بهبود مهارت‌های حرکتی از جمله هماهنگی اندام فوقانی، چابکی، تعادل، سرعت پاسخ و قدرت تأثیر داشته است(01/0p<). هم‌چنین نتایج این تحقیق نشان داد که فراهم‌سازها در متغیرهای کنترل بینایی‌ حرکتی و سرعت و چالاکی اندام فوقانی تأثیری نداشتند(01/0p>). هم‌چنین نتایج این تحقیق نشان داد که تفاوت معنی‌د‌اری بین میانگین برآورد شده نمرات پس‌آزمون بهبود حرکتی در بین دو گروه آزمایش و کنترل وجود دارد(01/0p>).   نتیجه‌گیری: می‌توان به محیط وتوانایی‌های محیطی و استفاده از روش‌های مناسب فراهم سازی در جهت افزایش قابلیت‌های رشد حرکتی کودکان دارای اختلال ذهنی توجه ویژه داشت. با به کارگیری روش‌های فراهم‌سازی و با بهره‌مندی از قابلیت محیط از بسیاری از روش‌های دارویی و عوارض ناشی از مصرف آنها می‌توان جلوگیری کرد.